زماني كه اتهامات نقض حق نسخه برداري منجر به اقدام قانوني شد

با رشد سايت ها، نگراني‌هاي مربوط به مالكيت معنوي نيز به همان نسبت افزايش يافته است. در حالي كه اكثر استفاده هاي روزمره از فايل ها بدون حادثه انجام مي شود، در دنياي  پرينتر سه بعدي موقعيت‌هاي پرمخاطبي از نبردهاي حقوقي پيچيده وجود داشته است كه شامل قانون كپي رايت مي‌شود. در سال 2017، زماني كه Just 3D Print چندين فايل STL را از Thingiverse گرفت و آنها را به عنوان ليست Ebay آپلود كرد، رسوايي رخ داد. زماني كه آپلود كننده فايل ها از Just 3D Print  خواست تا آنها را حذف كند، Just 3D Print  پاسخ داد كه اكنون در دامنه عمومي هستند.

اين وضعيت با شكايت Just 3D Print عليه رسانه هاي مختلف ادامه يافت: Stاين نام مجاز نمي باشدsys، 3DR Holdings و TechCrunch. اين به دليل ماهيت "افترا آميز" پوشش آنها از وضعيت بود. اين رسانه ها ادعا كرده بودند كه اقدامات انجام شده توسط Just 3D Print نقض حق چاپ است. Just 3D Print ادعا مي‌كند كه مقالات به‌ويژه توسط TechCrunch و Stاين نام مجاز نمي باشدsys باعث از دست دادن خط توليد آن‌ها شده است كه مي‌تواند ماهيانه 2,000,000 دلار براي آنها به همراه داشته باشد. در نهايت، اين شكايت ها به جز پرونده عليه Stاين نام مجاز نمي باشدsys، عليه Just 3D Print پيدا شد.

به گفته مايكل واينبرگ، وكيل سابق Shapeways كه همچنين معاون PK Thinks از بنياد دانش عمومي بود، اين موارد مستقيماً به اين سؤال كه آيا Just 3D Print حق چاپ را نقض كرده است يا نه، مرتبط نبود. در مورد Techcrunch، دفاع اين بود كه آنها عقايدي داشته باشند، كه به عنوان افترا (و همچنين محدوديت قانوني) قابل قبول نيستند. براي 3DR Holdings، دادگاه متوجه شد كه هيچ تهمتي وجود ندارد و حتي اگر چنين باشد، اقدامات آن ها "بي ارتباط" با آسيبي است كه Just 3D Print وارد كرده است. اين مورد نشان مي دهد كه علي رغم قانون مالكيت معنوي، شركت ها مي توانند بر اساس اظهار نظر در قبال اقدامات قانوني مسئول باشند و نشان مي دهد كه با چه سرعتي يك وضعيت مي تواند از پوشش نقض احتمالي حق نسخه برداري به اتهامات افترا تبديل شود.

 وضعيت قانون ثبت اختراع در صنعت پرينتر سه بعدي

همانطور كه در بالا ذكر شد، قانون ثبت اختراع بخش مهمي از نوآوري در چاپ سه بعدي صنعتي است. اولين حق ثبت اختراع در اين زمينه در سال 1984 به چاك هال از 3D Systems Corporation براي تكنيك دستگاه Stereolithography (SLA) او اعطا شد. از آن زمان، تعداد پتنت ها به سرعت افزايش يافته است زيرا شركت ها مصمم هستند از نوآوري ها و فناوري هاي نوظهور خود محافظت كنند.

بين سال‌هاي 2015 تا 2018، درخواست‌هاي ثبت اختراع AM با نرخ متوسط ​​سالانه 36 درصد رشد كرد كه بيش از ده برابر سريع‌تر از ميانگين رشد سالانه درخواست‌هاي ثبت اختراع در EPO (اداره ثبت اختراع اروپا) در همان دوره (3.5٪) است. ) و در سال 2020، 800 پرونده تشكيل شد. بين سال‌هاي 2010 و 2018، درخواست‌هاي ثبت اختراع در حوزه سلامت (با 907 مورد در سال 2018)، پس از آن انرژي و سپس حمل‌ونقل (به ترتيب با 436 و 278 درخواست در همان سال) بيشترين تعداد را داشتند.

اين اعداد از تعدادي شركت تشكيل شده است كه 3 شركت برتر جنرال الكتريك، يونايتد تكنولوژي و زيمنس هستند. در مورد ايالات متحده، در سال 2020، كسب و كارهايي كه بيشترين درخواست ثبت اختراع را داشتند به شرح زير بودند: هيولت پاكارد توسعه (HP) - 470، جنرال الكتريك (GE) - 331، و Kinpo Electronics - 273.

قانون ثبت اختراع چگونه بر مشاغل تأثير مي گذارد؟

با افزايش مداوم توليدكنندگان پرينتر سه بعدي ها و استارتاپ هايي كه فناوري هاي جديد را توسعه مي دهند، قانون ثبت اختراع همچنان بر صنعت تأثير مي گذارد، اما تأثير آن بر مشاغل اغلب به اندازه كافي مورد بحث قرار نمي گيرد. اولاً، برخلاف حقوقي كه به طور خودكار اعطا مي شود مانند حق چاپ، حق ثبت اختراع بايد درخواست شود - و آنها قيمت دارند. منبع حقوقي BitLaw هزينه ثبت اختراع ايالات متحده را بين 15000 تا 20000 دلار قرار مي دهد. هزينه هاي مشخصي در اين فرآيند تقريباً ضروري هستند، مانند هزينه اي كه براي جستجوي پايگاه هاي اطلاعاتي ثبت اختراع براي اطمينان از اينكه ايده جديد واقعاً اصلي است، تحميل مي‌شود (اشاره به خلاف آن به عنوان «هنر قبلي» شناخته مي‌شود). علاوه بر اين، هزينه هاي اداري بخش آشكاري از ورود آن به ليست هاي رسمي ثبت اختراع است. اين هزينه‌هاي بعضاً بازدارنده به اين معني است كه (در تئوري) فقط اختراعاتي كه واقعاً ارزشمند هستند به ثبت اختراع تبديل مي‌شوند، اما همچنين بدين معناست كه شركت‌هاي كوچك‌تر مي‌توانند با استفاده از قوانين مالكيت معنوي از اختراعات خود محافظت كنند.

يكي از موارد بسيار شناخته شده از ادعاهاي نقض حق اختراع، 3D Systems vs Formlabs در سال 2012 بود، كه در آن اولي، دومي را به نقض چندين حق ثبت اختراع، از جمله يك پتنت استريوليتوگرافي كه در سال 1997 به 3D Systems اعطا شد، متهم كرد. اين با توافقنامه اي پايان يافت كه در آن سيستم هاي 3D به Formlabs مجوز ساخت و فروش محصولات Formlabs تحت پتنت هاي 3D Systems را اعطا كرد. در عوض، Formlabs موافقت كرد كه حق امتياز 8.0٪ از فروش خالص محصولات Formlabs را در طول دوره استفاده از مجوز بپردازد.